Evde smiley beslemek

(:

Geçenlerde eve giderken yol kenarında, karanlık bir köşede tirtir titreyen 4 tane smiley gördüm. Çok ürkek halleri vardı. Hava soğuk ve yağmurluydu. Belli ki açlardı ve üşümüşlerdi. Kim bilir hangi mesene penceresinden kaçıp gelmişlerdi, hangi saçma diyalogtan fırlamışlardı. Sonra acıdım ve onları alıp eve götürdüm.

Bir şeyler yiyip içtikten sonra kendilerine geldiler ve oynamaya başladılar. Yalnız içlerinden bir tanesi habire somurtup duruyor ve çekingen davranıyordu. Bir diğeri ise sürekli öfkeli bir halde diğerlerine kızıyordu. Üçüncüsü tam bir salaktı ve çok aptal bir sırıtışa sahipti. Sonuncusu ise çok sevimli ve tatlı bi şeydi. Ne olursa olsun suratından gülümseme eksik olmuyordu. (gerçi zaten bunların suratından başka bir şeyleri yoktu ya neyse) Ben de onları oldukları gibi kabul ettim. değiştirmeye çalışmadım.

Hemencecik ısınıvermiştik birbirimize. Herkes çok mutluydu. Eve bir neşe hakim olmuştu. Sonra ben bunlara sordum tabii. Anlatın bakalım siz nereden kaçtınız dedim. Sinirli olan smiley dedi ki:

- Abi biz tiki diyaloglarından çok sıkıldık. Zaten 100 kelimelik bir Türkçeleri var onu da saçma sapan kullanıyorlar. Sesli harfleri kullanmadan yazıyorlar, olur olmaz her yere bizi yerleştiriyorlar. Üstelik sinirlendiklerinde benden bi tane koysalar bile yeter. Ama beş tane birden koyuyorlar. Yoruldum ben artık.

Öte yandan sevimli smiley atıldı:

- Evet ya teşekkür edeceklerse bile "tşkrlr" yazıyorlar ve benden 10 koyuyorlar yanına. Halbuki teşekkür bir nezaket ve saygı göstergesidir. Ama sen bunu yazmaktan bile acizsen bu nasıl saygı abi?

Belli ki çok dolmuşlardı. N'olur bizi gönderme diye yalvardılar bana. O gün zaten çok yorulmuş olduklarından ben onlara bir mesene penceresi açtım ve oraya koydum. Bilgisayarı da açık bıraktım. O gece mışıl mışıl uyudular. Sabah erken saatlerde zıplayarak yatağıma geldiler ve beni gıdıklamaya başladılar. Karınları acıkmıştı tabii. Onlara biraz süt ısıttım ve sosis falan verdim. Özellikle sevimli olan smiley beni çok sevmişti. Karnı doyduktan sonra kucağımda uyudu.

Daha önceden hep kedi beslemiş olan ben, şimdi bu küçük smileylere çok alıştım. Kediyi aratmıyorlar. Zaten pek bi masrafları da yok. Ama bazı arkadaşlarının tikilerin elinde kalmış olmasından dolayı çok rahatsızlar. Şimdi kendi aralarında bir kurtarma operasyonu planlıyorlar. Dünyadaki bütün smileyleri özgürleştirmek gibi bir idealleri var. Onları canı gönülden destekliyorum.

Bu arada benim smileylerden biri hamile ve bunlar bir kere de 15 tane falan doğuruyor. Eğer isteyen varsa yavruları verebilirim. Ama smileylerin şöyle bir özelliği var, kendi türleri arasında çiftleşmiyorlar. Yavrular benim kediden. Yani çıkacak bebek smileyler kedi gibi karışık bi cins olacaklar. Zaten bu yüzden dünyada binlerce çeşit smiley türü var. İlgilenen varsa bana mesaj yollayabilir.