Tavşan Deliğinde Ne Kadar Derine İnersiniz?

İşte en önemli sorulardan biri budur. kimi o deliği görür görmez kaçar, kimi göremez bile, kimi şöyle bir bakar. Ve haa! der devam eder, kimi yarıya kadar iner sonra korkar. Ve dışarı çıkar, Kimiyse dibine kadar devam eder.

Alice in wonderland'ı okuyan herkes bilir. O tavşan deliğini. Alice çok meraklı olduğu için düşmüştü o deliğe. Bir çoğu bunu bir çocuk masalı sanabilir. Ama gerçekte büyükler için bir masaldır. Aslında tam emin değilim belkide gerçekten çocuklar içindir. Çünkü yetişkinler kendi yarattıkları labirentin içinde dolanır duruken, verilen mesajın o kalıplar içinde olmadığını anlayamazlar bile. Ama çocuklar toplumun matıksız bilgi kalıplarına henüz girmediğinden, anlatılmak isteneni daha objektif değerlendirecekler ve mesajı alabileceklerdir. Matrix'te de geçer aynı konu. Kırmızı hapı alan neo gerçeği idrak etmekte oldukça zorlanmıştı hatırlarsanız.


O delik bugün teoloji sayesinde kapanmıştır. Ama görmek isteyenler için anahtar yine teolojinin ta kendisidir. Yani neye inandığını ya da inanmadığını anlamadan o deliği görmek mümkün değildir. Tavşan deliğini hiç bir zaman görmeyenler hatta varlığından bile habersiz olanlar için yapacak bir şey yok. Ve ben o deliği görür görmez kaçanları korkak olarak nitelendiriyorum. Çünkü çocukluklarından itibaren onlara bu gibi şeylerden korkmaları gerektiği öğretilmiştir. "Bunları fazla düşünme kafayı yersin" denmiştir. Deliği gördüğü halde umursamayanları ise vurdum duymaz olarak adlandırıyorum. Yüzeysel bir hayatı tercih ettiklerinden sadece ölene kadar yaşamalarına bakarlar. Yarı yoldan dönenler ise agnostik olabilir ancak. Dibine kadar inenlerse gerçeği görmeye hazır olanlardır.

İşin kötü tarafı gerçek hoş değildir. Çünkü siz tehlikenin farkında ve deli gibi insanları uyarmaya çalışırken sizin gördüklerinizi göremeyenler tarafından lanetlenme ve pasif seyirci kalma durumunuz vardır. Çünkü insanlar kendi yarattıkları gerçekliğe inanma eğilimindedirler. Ve o inandıkları gerçeklerin onları nereye götürdüğüne bakmazsızın bir amok gibi koşmaya devam ederler. İnançlarını eleştirmektense, suçu birbirlerine atmayı tercih ederler. Ve bu kısır döngü binlerce yıl böyle devam eder gider.