3 gün önce falan bizim sekreterin çığlıklar atarak yanıma koşmasına sebep olan, kertenkele benzeri küçük bir hayvan. Bence çok sevimliler. Ve zararsızlar. Dahası yararlılar. Çünkü evdeki haşeratla besleniyorlar. Karanlık yerlerde yaşıyorlar ve gözkapakları yok.Gözlerini dilleriyle ıslatıyorlar. Özellikle çok enteresan vantuzlu bir ayak yapısına sahipler. Her zeminde yürüyebiliyorlar. Bir çok kültürde bu hayvanın evde bulunmasının aileye uğur ve huzur getireceğine inanılıyor.
İlk fotoğrafta canlı halini görüyorsunuz. Ama o kadar dürtüklememe rağmen kaçmamış olması ve ortalık yerde dolaşması bana garip gelmişti. Zaten bu sabah ölüsüyle karşılaştım. "Lan bi kertenkele için üzülünür mü?" demeyin. Üzülürüm ben. İkinci fotoğrafsa bu sabah onu bulduğum hali.
ben de üzüldüm bak şimdi... bu hayvanlar beni hep neşelendirir. ölüsünün de fotoğrafını çekmişsin ya ne diyim :) içim "cız" etti. iki kulhu bir elham okumayı ihmal etme... :)
YanıtlaSilkertenkele ölünce rengi mi değişti ne?
YanıtlaSiltavalık olmuş. biber salçasıyla iyi gider.
yanında dansöz ve rakı olursa ruhu şad olsun.
yemede yanında yat.(:
evet üzücü gerçekten..ama işte bazen ihmal bazen ecel..
YanıtlaSil