hayatın anlamı nedir?

Eşşeğin zikidir efenim .ツ

Bence hayatın anlamı, hayatın anlamını sorgulamadan, sadece hayatı yaşamaktır. Lakin yaşamayı bilmek için biraz da olsa hayatın anlamını sorgulamak gerekir. (ne dedim lan ben) Neyse işte. Demem şu ki, insanlar sürekli kendilerine böyle kocaman kocaman sorular soruyorlar. Ve sonra da o sorulara akılla mantıkla alakasız uhrevi cevaplar bularak kendilerini rahatlatıyorlar. Bir kere yanlış soruları sorarsanız doğru cevapları bulmanız mümkün değildir. Hayatta cevaplardan daha önemli olan şey sorulardır. Mesela, "Siyah neden beyaz değildir?" gibi bir soru yanlış bir sorudur. Bu sorunun, delinin kuyuya attığı taştan hiç bir farkı da yoktur. Ama insanlar daha a'yı b'yi öğrenmeden felsefe yapmaya çalıştıklarından illa ki de o taşı kuyudan çıkarma hevesindeler.

Zaten en başında hayatı bir soru olarak algılamak en büyük yanlışlardan biridir. Çünkü hayat bir soru değil, bir cevaptır. Evrenin sırrını çözmek bizi nasıl bir duruma sokar diye hiç düşündünüz mü acaba? Bütün soruların cevaplandığı bir evrende yaşamak çok sıkıcı olurdu kanaatinde olduğum kanaatindeyim.


Şöyle açıklamaya çalışayım: Keşfetme duygusu aslına bakarsanız neredeyse herşeyin temelini oluşturmaktadır. Bu yüzden bilinmezler insana çekici gelir. Ve bilinir olduğunda da çekiciliğini kaybederler, büyü bozulur. İşte bu sebeple aslında varmak istediğiniz yer gittiğiniz yoldur. Çünkü artık vardğınız yerde bir son vardır ve bitmiştir.

Dikkat edin nerdeyse bütün macera filmlerinde ya da romanlarda, bir yol hikayesi vardır. Ve maceranın tümü neredeyse hep yolda geçer. Gerçekten hedef olarak gördüğümüz şey ise hikayede küçük bir yer kaplar. Demek ki bilinmezi bilmek değil asıl önemli olan. Bilinmezi bilme yolunda yaşadıklarımızdır. Peki ben bunu nasıl mı biliyorum? Çünkü yaşadıkça heyecanımı kaybediyorum. Çünkü zamanla artık hiç bir şeye şaşırmaz hale geliyorum. Bazen karşıma beni gerçekten şaşırtan insanlar çıkmıyor değil hani. İşte o zaman heyecanlınıyorum. Özellikle de bu kişi kız ise heyecanım daha da bir artıyor.

Çocuklar neşelidirler. Enerji dolodurlar. Çünkü daha keşfedecekleri bir dünya şey vardır. İşte neşemizin asıl kaynağı da budur. Her şeyi bilseydik, yaşamak için bir nedenimiz kalmazdı bence. Ama öğrenmenin şöyle güzel bir yanı vardır ki, ne kadar çok şey bilmediğimizi anlarsak eğer sevincimiz artar ve yaşama daha sıkı bağlanırız. Yeni şeyler öğrenmek insan olma yolunda insana her zaman keyif verir.

Kesin yargılara vararak, yaratılışımızın şifresini çözdüğünü sananlar sayesinde kendimize baskıcı düzenler ve efendiler yaratıyoruz. Gerçeği bulmak aklı başında hiç kimsenin istemediği bir şeydir. Mesela kimse ne zaman öleceğini bilmek istemez sanırım.

Peki her şey bir tesadüf eseri mi oluştu?
Tesadüf ve raslantı kelimeleri var oluşumuzu kavramada biraz yanlış anlamaya sebep oluyor gibi,

Bu gibi soruların cevaplarını düşünürken sonsuz zaman ve mekan kavramı göz önüne alınarak düşünülmelidir. Yani tesadüf dediğiniz zaman, diyelim 40 milyon tane satılan bir piyango biletinden 40 milyonda bir ihtimal size çıkarsa bu tesadüftür. Ama varyasyonların sonsuz olduğu bir ortamda basit bir hücrenin oluşabilmesi için bir araya gelmesi gereken şeylerin bir araya gelebilmesi için bir sınır yoktur. Belki 50 milyar yıl boyunca uygun koşullar oluşmadığı için hayatta oluşmamıştır. Ama aradan belkide 900 milyar yıl geçer ve ilkel bir hayat ortaya çıkana kadar bu döngü devam eder. Çünkü bir sınır, limit yoktur. Bu bakımdan buna tam olarak tesadüf denemez çünkü varyasyonların sınırlı olduğu konularda tesadüf sözkonusudur. Sonsuz bir evrende ve başı sonu belli olmayan sonsuz bir zamanda her şey ihtimal dahilindedir. Dünya gibi bir gezegenin meydana gelebilmesi için sonsuz sayıda ihtimal vardır. Çünkü zaman ve mekan sonsuzdur. belki birinci de olmaz. belki milyonuncuda da olmaz. ama hareket devam ettiği sürece mutlaka olacaktır. Ve herhangi bir yaşam formunun oluşabilmesi için birinin "ol" demesine gerek yoktur.

Kıssadan hisse şudur: hayatın anlamı, anlamsızlığın tadını çıkarabilmektir.